vara

Suecice I

Appellatio pronuntiatusque

vara

• /ˈvɑːˌra/

Verbum intransitivum

vara

1. esse

   Att vara eller inte vara, det är frågan. Esse aut non esse, illa est quaestio. –Gulielmus Shakespeare: Amletus, Princeps Daniae

Coniugatio

infinitivus praesens imperfectum supinum imperativus
vara        är       var         varit   var

participia
praesens          perfectum
varande, varandes voren

conjunctivus
vare, vore

Suecice II

Appellatio pronuntiatusque

vara

• /ˈvɑːˌra/

Nomen substantivum

vara comm.

1. merx (mercis f) ||

Declinatio

Declinatio Suecica
singularis		pluralis
indef.	def.	indef.	def.
vara	varan	varor	varorna