vectores

Discretiva

vectores dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

vectōrēs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
vectōrēs	casus nominativus pluralis	substantivi vector
vectōrēs	casus accusativus pluralis	substantivi vector
vectōrēs	casus vocativus pluralis	substantivi vector

Appellatio pronuntiatusque

API: /wekˈtoːreːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vec·tō·rēs — morphologica: vector-es

Hispanice

vectores

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
vectores	forma pluralis · genus masculinum	substantivi vector

Appellatio pronuntiatusque

API: [bekˈtoɾes]

(Castellane, castellano)

Syllabificatio phonetica: vec·to·res — morphologica: vector-es

Lusitane

vectores

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
vectores	forma pluralis · genus masculinum	substantivi vector

Appellatio pronuntiatusque

API: [vɛˈtoɾɨʃ]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: vec·to·res — morphologica: vector-es

Formae aliae

• vetores (orthographia nova anno 1990)

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• Idemque, cum ei naviganti vectores adversa tempestate timidi et perterriti dicerent non iniuria sibi illud accidere, qui illum in eandem navem recepissent, ostendit eis in eodem cursu multas alias laborantis quaesivitque, num etiam in is navibus Diagoram vehi crederent. Sic enim res se habet, ut ad prosperam adversamve fortunam, qualis sis aut quemadmodum vixeris, nihil intersit. —De natura deorum Ciceronis