verum

Latine

Notatio

← vērus.

Adverbium

vērum

1. In veritate.

Vide etiam

• vērō

Discretiva

verum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

• vērum — casus genitivus pluralis vocis vēr
• vērum — casus accusativus singularis genus masculinum vocis vērus
• vērum — casus nominativus singularis genus neutrum vocis vērus
• vērum — casus accusativus singularis genus neutrum vocis vērus
• vērum — casus vocativus singularis genus neutrum vocis vērus

Islandice

Proprietates grammaticales

• verum — casus dativus pluralis vocis vera