viabatur

Discretiva

viabatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
viābātur	tertia singularis	imperfectum	passiva	indicativus	viō (viāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /wiaːˈbaːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vi·ā·bā·tur — morphologica: vi-abatur