viatorum
Discretiva
viatorum dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
viātōrum | casus genitivus pluralis | substantivi viātor |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /wiaːˈtoːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vi·ā·tō·rum — morphologica: viator-um
Loci +/-
Lucius Annaeus Seneca -3…+65 |
C. Plinius Secundus 23-79 |
Apuleius ca. 125-170 | Aulus Gellius ca. 130-170 |
||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library): Tomus / Liber 11. 87, versus 5 — viatorum
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: viatorum.
- ↑ 3.0 3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 85, [199] — viatorum
- ↑ 4.0 4.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber VII. Capitulum XXI. Versus 5 — viatorum
- ↑ 5.0 5.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber duodecimus. Capitulum III, [1] — viatorum