viature

Discretiva

viature dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
viātūre	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii viātūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /wiaːˈtuːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vi·ā·tū·re — morphologica: viat-ur-e