Discretiva

  vicerim dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
vīcerim prima singularis perfectum activa coniunctivus vincō (vincere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈwiːkerim/(classice)
Syllabificatio phonetica: vī·ce·rim — morphologica: vic-erim