Discretiva

  vicerim dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
vīcerim prima singularis perfectum activa coniunctivus vincō (vincere)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈwiːkerim/(classice)
Syllabificatio phonetica: vī·ce·rim — morphologica: vic-erim