Discretiva

  vicerunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
vīcērunt tertia pluralis perfectum activa indicativus vincō (vincere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /wiːˈkeːrunt/(classice)
Syllabificatio phonetica: vī·cē·runt — morphologica: vic-erunt