Discretiva

  vicerunt dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
vīcērunt tertia pluralis perfectum activa indicativus vincō (vincere)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /wiːˈkeːrunt/(classice)
Syllabificatio phonetica: vī·cē·runt — morphologica: vic-erunt