vicimus

Discretiva

vicimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
vīcimus	prima pluralis	perfectum	activa	indicativus	vincō (vincere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈwiːkimus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vī·ci·mus — morphologica: vic-imus