Discretiva

  vicisti dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
vīcistī secunda singularis perfectum activa indicativus vincō (vincere)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /wiːˈkistiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: vī·cis·tī — morphologica: vic-isti