victor
Notatio
+/-- ← vinco
Nomen substantivum
+/-vict|ŏr, -ōris masc.
Declinatio
+/-sing. | plur. | ||
---|---|---|---|
nom. | victŏr | victōrēs | I |
gen. | victōris | victōrum | II |
dat. | victōrī | victōribus | III |
acc. | victōrem | victōrēs | IV |
abl. | victōre | victōribus | VI |
voc. | victŏr | victōrēs | V |
Dictiones derivatae
+/-Translationes
+/-- (qui vincit) vainqueur masc.
- (qui vincit) Sieger masc.
- (qui vincit) vencedor masc.
Formae affines
+/-victor etiam dictio est in aliis linguis: |