Discretiva

  vince dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
vince secunda singularis praesens activa imperativus vincō (vincere)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈwinke/(classice)
Syllabificatio phonetica: vin·ce — morphologica: vinc-e