vince

Discretiva

vince dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
vince	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	vincō (vincere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈwinke/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vin·ce — morphologica: vinc-e