Bacchanal Romanum
 
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de vino.

Appellatio pronuntiatusque

+/-
vīnum API: /ˈwiːnum/(classice)
Syllabificatio phonetica: vī·num — morphologica: vin-um

Formae aliae

+/-

Notatio

+/-
Graeca Antiqua: οἶνος ← ϝοινος

Nomen substantivum

+/-

vīn|um, -ī neut.

  1. Potio fortis ex uvis facta

Declinatio

+/-
n. sing. plur.
nom. vīnum vīna I
gen. vīnī vīnōrum II
dat. vīnō vīnīs III
acc. vīnum vīna IV
abl. vīnō vīnīs VI
voc. vīnum vīna V

Dictiones collatae

+/-

Synonyma

Collocationes

Proverbia

Dictiones derivatae

+/-

Translationes

+/-
Potio fortis ex uvis factadilatare ▼
Potio fortis ex uvis factacollabi ▲

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
Gaius Valerius Catullus -87…-54 Apuleius ca. 125-170Aulus Gellius
ca. 130-170
Ulco Cats Bussemaker
1810–1865
antiq. class.class. I IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Urbem philosophiae, mihi crede, proditis, dum castella defenditis; nam, dum haruspicinam veram esse vultis, physiologiam totam pervertitis. Caput est in iecore, cor in extis; iam abscedet, simul ac molam et vinum insperseris; deus id eripiet, vis aliqua conficiet aut exedet! —De divinatione Ciceronis [1][2]

class.

  • Hesterno, Licini, die otiosi
multum lusimus in meis tabellis,
ut convenerat esse delicatos.
scribens versiculos uterque nostrum
ludebat numero modo hoc, modo illoc,
reddens mutua per iocum atque vinum. —Carmina Catulli [3][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Tremens ad haec et stridenti vocula pavida sic anus: «At vobis, fortissimi fidelissimique mei sospitatores iuvenes, adfatim cuncta suavi sapore percocta pulmenta praesto sunt, panis numerosus vinum probe calicibus ecfricatis affluenter immissum et ex more calida tumultuario lavacro vestro praeparata.» —Metamorphoseon libri XI Apulei [4]

saec. II.

  • Legi adeo nuper in Capitonis Atei Coniectaneis senatus decretum vetus C. Fannio et M. Valerio Messalla consulibus factum, in quo iubentur principes civitatis, qui ludis Megalensibus antiquo ritu mutitarent, id est mutua inter sese dominia agitarent, iurare apud consules verbis conceptis, non amplius in singulas cenas sumptus se esse facturos quam centenos vicenosque aeris praeter olus et far et vinum, neque vino alienigena, sed patriae usuros, neque argenti in convivio plus pondo quam libras centum inlaturos. —Noctes Atticae A. Gellii [5][2]

Latinitas nova

saec. XIX.

  • Ergo nec vas erit in se ipso, nec vinum, sed vinivas erit: quod enim inest, et id in quo inest, ambo sunt eiusdem partes: sic igitur fieri potest ut idem aliquid sit in se ipso; Primo autem non potest, ut album in corpore: quia superficies est in corpore, scientia vero est in anima; ex his autem, quum sint partes, appellationes sumuntur, ut in homine certe; sed amphora et vinum, quum sunt seorsum, non sunt partes, sed simul tamen: idcirco, quando sunt partes, erit idem in se ipso: ut album in homine, quia est in corpore: et in hoc, quia est in superficie: verum in hac non amplius per aliud; atque haec diversa sunt specie, aliamque naturam et vim utrumque habet, superficies, et albor. —Aristotelis Physica Bussemakeri [6]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De divinatione. (The Latin Library): Liber secundus. 16 [16] — vinum
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: vinum.
  3. 3.0 3.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 50. ad Licinium Calvum, versus 6 — vinum (Bibliotheca Augustana)
  4. Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber IV. Capitulum VII. Versus 4 — vinum
  5. 5.0 5.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber secundus. Capitulum XXIV, [2] — vinum
  6. Ulco Cats Bussemaker, Aristotelis Physica. Aristotelis Naturalis Auscultatio Libri VIII, Firmin Didot, Paris 1854. (Universitas Turicensis): Liber IV, capitulum III, [2] — vinum