vis
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /wiːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vīs — morphologica: vis
Notatio
+/-Protindeuropaee *wiH-s-, a radice *weiH- “petere.”
Nomen substantivum
+/-v|īs, †-īs fem.
- Vigor, robur.
Declinatio
+/-f. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | vīs | vīrēs | I |
gen. | —
|
vīrium | II |
dat. | —
|
vīribus | III |
acc. | vim | vīrēs | IV |
abl. | vī | vīribus | VI |
voc. | vīs | vīrēs | V |
Usus
+/-Translationes
+/-Discretiva
vis dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
vīs | secunda singularis | praesens | activa | indicativus | volō (velle) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /wiːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vīs — morphologica: v-is