Latine +/-

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈwiːsium/(classice)
Syllabificatio phonetica: vī·si·um — morphologica: visi-um

Notatio +/-

Latine: vīsiō

Nomen substantivum +/-

vīs|ium, -iī neut.

  1. Peditus, flatus ventris tacitus. [1][2]

Declinatio +/-

n. sing. plur.
nom. vīsium vīsia I
gen. vīsiī vīsiōrum II
dat. vīsiō vīsiīs III
acc. vīsium vīsia IV
abl. vīsiō vīsiīs VI
voc. vīsium vīsia V

Translationes +/-

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 1014 — “VĪSĬUM, ĭī, n. 2. (visio, is)”
  2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 593 — “vīsium, ii, n. = vesse”