vivitote

Discretiva

vivitote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
vīvitōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	vīvō (vīvere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /wiːwiˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vī·vi·tō·te — morphologica: viv-itote