vivitur

Discretiva

vivitur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
vīvitur	tertia singularis	praesens	passiva	indicativus	vīvō (vīvere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈwiːwitur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vī·vi·tur — morphologica: viv-itur