transite
Discretiva
transite dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
trānsite +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
trānsite | casus vocativus singularis | participii trānsitus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ˈtraːnsite/ (classice) - Syllabificatio phonetica: trāns·i·te — morphologica: transit-e
trānsīte +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
trānsīte | secunda pluralis | praesens | activa | imperativus | trānseō (trānsīre) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /traːnˈsiːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: trāns·ī·te — morphologica: trans-ite
Francogallice +/-
transite +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
transite | prima singularis | praesens | activa | indicativus | transiter |
transite | tertia singularis | praesens | activa | indicativus | transiter |
transite | prima singularis | praesens | activa | coniunctivus | transiter |
transite | tertia singularis | praesens | activa | coniunctivus | transiter |
transite | secunda singularis | praesens | activa | imperativus | transiter |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: [tʁɑ̃ˈzit] - Syllabificatio phonetica: tran·site — morphologica: transit-e