αὐτός
Appellatio
+/-- /a͜ʊˈtos/ (restituta)
Formae aliae
+/-Notatio
+/-Notatione incerta.
Pronomen
+/-αὐτ|ός, -ή, -ό
- (Pronomen reflexivum)
Declinatio
+/-| sg. | m | f | n | du. | m | f | n | pl. | m | f | n | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| nom. | αὐτός | αὐτή | αὐτό | nom. | αὐτώ | αὐτά̄ | αὐτώ | nom. | αὐτοί | αὐταί | αὐτά | ||
| gen. | αὐτοῦ | αὐτῆς | αὐτοῦ | gen. | αὐτοῖν | αὐταῖν | αὐτοῖν | gen. | αὐτῶν | αὐτῶν | αὐτῶν | ||
| dat. | αὐτῷ | αὐτῇ | αὐτῷ | dat. | αὐτοῖν | αὐταῖν | αὐτοῖν | dat. | αὐτοῖς | αὐταῖς | αὐτοῖς | ||
| acc. | αὐτόν | αὐτήν | αὐτό | acc. | αὐτώ | αὐτά̄ | αὐτώ | acc. | αὐτούς | αὐτά̄ς | αὐτά |
Formae affines
+/-- Graeca Antiqua: αὑτός (hautos) — ὁ αὐτός (ho autos) contractum.