ὁ

Graeca Antiqua

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Formae aliae

• Romanizatio: ho
• Notae Beta: O(

Notatio

A lingua prisca Indeuropaea *so. Lingua Latina vocem cognatam caret.

Pronomen

ὁ, ἡ, τό

1. is (Pronomen demonstrativum)
2. ille, hic (Pronomen relativum)

Articulus

ὁ, ἡ, τό

1. (Articulus definitus)

Declinatio

sing.	masc.	fem.	neut.		dual.	masc.	fem.	neut.		plur.	masc.	fem.	neut.
nom.	ὁ	ἡ	τό		nom.	τώ	τώ τά̄	τώ		nom.	οἱ	αἱ	τά
gen.	τοῦ	τῆς	τοῦ		gen.	τοῖν	τοῖν ταῖν	τοῖν		gen.	τῶν	τῶν	τῶν
dat.	τῷ	τῇ	τῷ		dat.	τοῖν	τοῖν ταῖν	τοῖν		dat.	τοῖς	ταῖς	τοῖς
acc.	τόν	τήν	τό		acc.	τώ	τώ τά̄	τώ		acc.	τούς	τά̄ς	τά

Usus

• Orthographia: Nota omnes formas aut spiritum aut accentum nunquamque ambo habere.

Dictiones derivatae

• Neograece: ο