absurdus

Latine

Appellatio

•    

  
   API: /apˈsurdus/ (ecclesiastice)

Notatio

← ab + surdus

Nomen adiectivum

absurd|us, -a, -um

1. √ Absonus; dissonans.
2. Irrationalis, incongruus; delirus, stultus, ridiculus.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	absurdus	absurda	absurdum	nom.	absurdī	absurdae	absurda
gen.	absurdī	absurdae	absurdī	gen.	absurdōrum	absurdārum	absurdōrum
dat.	absurdō	absurdae	absurdō	dat.	absurdīs	absurdīs	absurdīs
acc.	absurdum	absurdam	absurdum	acc.	absurdōs	absurdās	absurda
abl.	absurdō	absurdā	absurdō	abl.	absurdīs	absurdīs	absurdīs
voc.	absurde	absurda	absurdum	voc.	absurdī	absurdae	absurda

Dictiones collatae

• absurdē (Adverbium)

Translationes

Anglice absurd Batave absurd Catalane absurd Francogallice absurde

Germanice absurd Hispanice absurdo Italice assurdo Lusitane absurdo