adhibeo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /adˈhibeoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ad·hi·be·ō — morphologica: ad-hib-eo

adhibeō, adhibēre, adhibuī, adhibitum

API: /adˈhibeo adhiˈbere adˈhibui adˈhibitum/

(ecclesiastice)

Notatio

← ad + habeō

Verbum transitivum

ădhĭb|ĕō, -ēre, -ŭī, -ĭtum

1. √ Habēre ad aliquem.
2. Addere, adducere.
3. (Fig.) unde proprie est apponere, ferre, vertere aliquo versus, sive idem atque admovere.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
adhib-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	adhibeō	adhibeam		adhibēbam	adhibērem	adhibēbō
II. sing.	adhibēs	adhibeās	adhibē!	adhibēbās	adhibērēs	adhibēbis	adhibētō!
III. sing.	adhibet	adhibeat		adhibēbat	adhibēret	adhibēbit	adhibētō!
I. plur.	adhibēmus	adhibeāmus		adhibēbāmus	adhibērēmus	adhibēbimus
II. plur.	adhibētis	adhibeātis	adhibēte!	adhibēbātis	adhibērētis	adhibēbitis	adhibētōte!
III. plur.	adhibent	adhibeant		adhibēbant	adhibērent	adhibēbunt	adhibentō!
Thema	Vox passiva
adhib-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	adhibeor	adhibear		adhibēbar	adhibērer	adhibēbor
II. sing.	adhibēris	adhibeāris	adhibēre!	adhibēbāris	adhibērēris	adhibēberis	adhibētor!
III. sing.	adhibētur	adhibeātur		adhibēbātur	adhibērētur	adhibēbitur	adhibētor!
I. plur.	adhibēmur	adhibeāmur		adhibēbāmur	adhibērēmur	adhibēbimur
II. plur.	adhibēminī	adhibeāminī	adhibēminī!	adhibēbāminī	adhibērēminī	adhibēbiminī	—
III. plur.	adhibentur	adhibeantur		adhibēbantur	adhibērentur	adhibēbuntur	adhibentor!

Thema	Vox activa
adhibu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	adhibuī	adhibuerim	adhibueram	adhibuissem	adhibuerō
II. sing.	adhibuistī	adhibueris	adhibuerās	adhibuissēs	adhibueris
III. sing.	adhibuit	adhibuerit	adhibuerat	adhibuisset	adhibuerit
I. plur.	adhibuimus	adhibuerimus	adhibuerāmus	adhibuissēmus	adhibuerimus
II. plur.	adhibuistis	adhibueritis	adhibuerātis	adhibuissētis	adhibueritis
III. plur.	adhibuērunt	adhibuerint	adhibuerant	adhibuissent	adhibuerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	adhibēre	adhibuisse	adhibitūrum, -am, -um esse	adhibēns		adhibitūrus, -a, -um­
Vox passiva	adhibērī	adhibitum, -am, -um esse	adhibitum īrī		adhibitus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
adhibendī		adhibendus, -a, -um			adhibitum	adhibitū

Usus

1. alicui vincula adhibēre; manūs ad vulnera adhibēre
2. ad panem nihil praeter nasturtium adhibēre
3. crudelitatem in servos adhibēre; corpori medicinam adhibēre

Dictiones collatae

• abhibeō, abhibēre
• antehabeō, antehabēre
• cohibeō, cohibēre
• dehibeō, dehibēre
• diribeō, diribēre (← “dis-habēre”)
• exhibeō, exhibēre
• habeō, habēre
• inhibeō, inhibēre
• perhibeō, perhibēre
• posthabeō, posthabēre
• praehibeō, praehibēre, praebeō, praebēre
• prohibeō, prohibēre
• redhibeō, redhibēre

Dictiones derivatae

• adhibitio

Translationes

Habere ad aliquem

• Anglice: apply (en), put on (en)

• Germanice: anlegen (de), darauf legen (de)

Addere

• Anglice: add (en)

• Germanice: dazunehmen (de), hinzunehmen (de)

Apponere, ferre, vertere aliquo versus

• Anglice: apply (en), employ (en)

• Germanice: anwenden (de), benutzen (de), verwenden (de)

Loci

Latinitas Romana

class.

• Alitur vitium vivitque tegendo, / dum medicas adhibere manus ad volnera pastor / abnegat et meliora deos sedet omina poscens. —Georgicon Vergilii, liber III.
• Omnis cultus et curatio corporis erit eadem adhibenda deo, quae adhibetur homini, ingressus, cursus, accubitio, inclinatio, sessio, comprehensio, ad extremum etiam sermo et oratio. —De Natura Deorum Ciceronis, liber I.