Victionarium

aequo

(Redirectum de Aequo)

Latine

+/-

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈae̯.kwoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ae·quō — morphologica: aequ-o

Notatio

+/-
← Latine: aequus

Verbum transitivum

+/-

aestĭm|ō, -āre, -āvī, -ātum

  1. Efficere aliquid aequalem alii esse.

Coniugatio

+/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
aequ- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. aequō aequem   aequābam aequārem aequābō  
II. sing. aequās aequēs aequā! aequābās aequārēs aequābis aequātō!
III. sing. aequat aequet   aequābat aequāret aequābit aequātō!
I. plur. aequāmus aequēmus   aequābāmus aequārēmus aequābimus  
II. plur. aequātis aequētis aequāte! aequābātis aequārētis aequābitis aequātōte!
III. plur. aequant aequent   aequābant aequārent aequābunt aequantō!
Thema Vox passiva
aequ- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. aequor aequer   aequābar aequārer aequābor  
II. sing. aequāris aequēris aequāre! aequābāris aequārēris aequāberis aequātor!
III. sing. aequātur aequētur   aequābātur aequārētur aequābitur aequātor!
I. plur. aequāmur aequēmur   aequābāmur aequārēmur aequābimur  
II. plur. aequāminī aequēminī aequāminī! aequābāminī aequārēminī aequābiminī —
III. plur. aequantur aequentur   aequābantur aequārentur aequābuntur aequantor!
Thema Vox activa
aequāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. aequāvī aequāverim aequāveram aequāvissem aequāverō
II. sing. aequāvistī aequāveris aequāverās aequāvissēs aequāveris
III. sing. aequāvit aequāverit aequāverat aequāvisset aequāverit
I. plur. aequāvimus aequāverimus aequāverāmus aequāvissēmus aequāverimus
II. plur. aequāvistis aequāveritis aequāverātis aequāvissētis aequāveritis
III. plur. aequāvērunt aequāverint aequāverant aequāvissent aequāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		aequāre aequāvisse aequātūrum,
-am, -um esse 		aequāns   aequātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		aequārī aequātum,
-am, -um esse 		aequātum īrī   aequātus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
aequandī aequandus, -a, -um aequātum aequātū

Dictiones collatae

+/-

Collocationes

Dictiones derivatae

+/-

Composita

Translationes

+/-
Efficere aliquid aequalem alii essedilatare ▼
Efficere aliquid aequalem alii essecollabi ▲

Discretiva

  aequo dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Latine

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
aequō casus dativus singularis · genus masculinum adiectivi aequus
aequō casus dativus singularis · genus neutrum adiectivi aequus
aequō casus ablativus singularis · genus masculinum adiectivi aequus
aequō casus ablativus singularis · genus neutrum adiectivi aequus
aequō casus dativus singularis substantivi aequum
aequō casus ablativus singularis substantivi aequum

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈae̯.kwoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ae·quō — morphologica: aequ-o

Loci

+/-
Albius Tibullus
-54/-19		Marcus Terentius Varro
-47…-45		Vitruvius
ca. -30/-22		Aulus Cornelius Celsus
fl. 30		L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70		Petronius Arbiter
ca. 14-66		Phaedrus
opus ca. 30-50		Plinius minor
61-113		Decimus Iunius Iuvenalis
100-128		Apuleius ca. 125-170Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430		Isidorus Hispalensis
560-636
class.class.class.class.IIIIIIIIIVVII

Latinitas Romana

class.

  • Haec Amor et maiora valet. sed poscite Bacchi
Munera: quem vestrum pocula sicca iuvant?
Convenit ex aequo nec torvus Liber in illis,
Qui se quique una vina iocosa colunt.
Convenit iratus nimium nimiumque severos:
Qui timet irati numina magna, bibat. —Elegiarum libri II Tibulli [1][2]

class.

  • Tum ita subigendum, ut minutatim adsuefaciant et ut tironem cum veterano adiungant (imitando enim facilius domatur), et primum in aequo loco et sine aratro, tum eo levi, principio per harenam aut molliorem terram. —De agricultura Varronis [3][2]

class.

  • ex eo etiam videntur civitates Graecorum fecisse, quemadmodum cubitus est sex palmorum, in drachma, qua nummo uterentur, aereos signatos uti asses ex aequo sex, quos obolos appellant, quadrantesque obolorum, quae alii dichalca, nonnulli trichalca dicunt, pro digitis viginti quattuor in drachma constituisse. —De architectura Vitruvii [4][2]

class.

  • Nam cibus inter principia non nisi umidus dari debet: ubi ulcus purgatum est, ex media materia: holera et salsamenta semper aliena sunt. Potione opus est modica: nam si parum bibitur, accenditur vulnus, et vigilia urguet et vis corporis minuitur: si plus aequo adsumitur, subinde vesica impletur eoque inritatur. —De Medicina Celsi [5]

saec. I.

  • Papulae ferventissimo sole usque eo strigile raduntur, quoad eliciatur sanguis. Tum ex aequo miscentur radices agrestis hederae, sulfurque et pix liquida cum alumine. Eo medicamine praedicta vitia curantur. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [6]

saec. I.

  • Hinc primum hilaritas nostra turbata est; nam cum puer non inspeciosus inter novos intrasset ministros, invasit eum Trimalchio et osculari diutius coepit. Itaque Fortunata, ut ex aequo ius firmum approbaret, male dicere Trimalchioni coepit et purgamentum dedecusque praedicare, qui non contineret libidinem suam. —Satyricon T. Petronii Arbitri [7][2]

saec. I.

  • Ferendum esse aequo animo quicquid acciderit.
Equum ex quadriga multis palmis nobilem
Abegit quidam et in pistrinum vendidit.
Productus ad bibendum cum foret a molis,
In circum aequales ire conspexit suos,
Ut grata ludis redderent certamina.
Lacrimis obortis: «Ite felices» ait;
«Celebrate sine me cursu sollemnem diem;
Ego quo scelesta furis attraxit manus,
Ibi sorte tristi fata deflebo mea.» —Fabulae Phaedri [8]

saec. I.

  • Superest ut coheredes aequo animo ferant separatim me vendidisse, quod mihi licuit omnino non vendere. —Epistulae Plini minoris [9]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • ponamus nimios gemitus. flagrantior aequo
non debet dolor esse viri nec volnere maior.
tu quamvis levium minimam exiguamque malorum
particulam vix ferre potes spumantibus ardens
visceribus, sacrum tibi quod non reddat amicus
depositum? stupet haec qui iam post terga reliquit
sexaginta annos Fonteio consule natus? —Saturae D. Iuni Iuvenalis [10][2]

saec. II.

  • Quae electio tam gravis feminae cur mihi crimini potius quam honori danda sit, non reperio; nisi tamen miror quod Aemilianus et Rufinus id iudicium mulieris aegre ferant, cum hi, qui Pudentillam in matrimonium petiverunt, aequo animo patiantur me sibi praelatum. —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei [11]

saec. IV.

  • Sed si hoc propter utriusque aut alterius nostrum infirmitatem minus pro voluntate successerit, vel nos ipsi alias sereniores id investigabimus, vel intelligentioribus investiganda deferemus, vel aequo animo latere patiemur: non tamen ideo ista certiora de manibus debemus amittere. —De musica Augustini [12]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Prima autem figura huius artis punctus est, cuius pars nulla est. Secunda linea, praeter latitudinem longitudo. Recta linea est, quae ex aequo in suis punctis iacet. Superficies vero, quod longitudines et latitudines solas habet. Superficiei vero fines lineae sunt, quorum formae ideo in superioribus decem figuris positae non sunt, quia inter eas inveniuntur. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [13][2]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Albius Tibullus - Lygdami elegiae (Bibliotheca Augustana): Liber III. Caput VI. Versus 19 — aequo
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Vicicitatio: aequo.
  3. ↑ 3.0 3.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber primus, XX. — aequo
  4. ↑ 4.0 4.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber tertius, 1. [7] — aequo
  5. ↑ Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber septimus, XXVII. [5] — aequo
  6. ↑ Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber sextus. Caput XXXI. [2]  — aequo
  7. ↑ 7.0 7.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. LXXIV. — aequo
  8. ↑ Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Appendix Perottina, XXI. Equus quadrigalis in pistrinum venumdatus. — aequo
  9. ↑ Gaius Plinius Caecilius Secundus - Epistularum libri decem. (Bibliotheca Augustana): Liber septimus, Epistula 11, [7] — aequo
  10. ↑ 10.0 10.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XIII, versus 11 — aequo
  11. ↑ Apuleius - Apologia sive Pro se de magia liber. (Bibliotheca Augustana): Pagina 4. Sectio 71. Versus 2 — aequo
  12. ↑ Aurelius Augustinus Hipponensis, De musica. (Universitas Turicensis): Liber sextus. Caput V, p. 8. — aequo
  13. ↑ 13.0 13.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber III. Caput XII. [7] — aequo
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=aequo&oldid=214670"