solum

+/-

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈsolum/(classice)
Syllabificatio phonetica: so·lum — morphologica: ad-sol-um

Nomen substantivum

+/-

sŏl|um, -ī neut.

  1. Rei infima pars.
  2. Conclavis infima pars.
  3. Hominis infima pars.
  4. Res quae terra nituntur.

Declinatio

+/-
n. sing. plur.
nom. solum sola I
gen. solī solōrum II
dat. solō solīs III
acc. solum sola IV
abl. solō solīs VI
voc. solum sola V

Dictiones collatae

+/-
Synonyma
  1. fundus, fundamentum
  2. pavīmentum
  3. vestīgium
  4. terra, ager, humus

Translationes

+/-

sōlum

+/-

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈsoːlum/(classice)
Syllabificatio phonetica: sō·lum — morphologica: sol-um

Notatio

+/-
Latine: sōlus

Adverbium

+/-

sōlum

  1. Dumtaxat, solummodo (a ceteris relictus).

Dictiones collatae

+/-
Collocationes
  • non solum … sed etiam
  • non solum non … sed ne … quidem

Dictiones derivatae

+/-

Translationes

+/-

Discretiva

  solum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

sōlum

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
sōlum casus accusativus singularis · genus masculinum adiectivi sōlus
sōlum casus nominativus singularis · genus neutrum adiectivi sōlus
sōlum casus accusativus singularis · genus neutrum adiectivi sōlus
sōlum casus vocativus singularis · genus neutrum adiectivi sōlus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈsoːlum/(classice)
Syllabificatio phonetica: sō·lum — morphologica: sol-um