humus
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈhumus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: hu·mus — morphologica: hum-us
Notatio
+/-- ← Protindeuropaee *dhǵhomo- (Sihler, 1995, §45)
Nomen substantivum
+/-hŭm|us, -ī fem.
- √ Solum, terrae solum.
- humum ore mordere
- (Agricultura) ager, arvum.
- (Meton.) terra, regiō.
- humus grata Minervae
Declinatio
+/-f. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | humus | —
|
I |
gen. | humī | —
|
II |
dat. | humō | —
|
III |
acc. | humum | —
|
IV |
abl. | humō humu |
—
|
VI |
voc. | hume | —
|
V |
loc. | humī | —
|
L |
Translationes
+/-Terrae solum