Solum corpus Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Corpus.

Latine +/-

Appellatio +/-

 API: /ˈkorpus/(classice)
Syllabificatio phonetica: cor·pus — morphologica: corp-us

Nomen substantivum +/-

corp|us, -ŏris neut. [1][2][3][4][5]

  1. Res substantialis, praesertim animalis vel hominis (et vivus et mortuus)
  2. Thesaurus librorum [3]

Declinatio +/-

n. sing. plur.
nom. corpus corpora I
gen. corporis corporum II
dat. corporī corporibus III
acc. corpus corpora IV
abl. corpore corporibus VI
voc. corpus corpora V

Dictiones collatae +/-

Collocationes

  1. corpora amantum
  2. corpus omnis iuris Romani

Dictiones derivatae +/-

Translationes +/-

Res substantialis, praesertim animalis vel hominisdilatare ▼
Res substantialis, praesertim animalis vel hominiscollabi ▲
Thesaurus librorumdilatare ▼
Thesaurus librorumcollabi ▲

Discretiva

  corpus dictio est in variis linguis:

Dictiones similes +/-

Formae affines +/-

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 874 — “CORPUS, ŏris, n. 3.”
  2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 666 — “corpus, ŏris, n.”
  3. 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — corpus, oris, n. (tom. 1, p. 1706)
  4. Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)corpus
  5. Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)corpus