hic
(Redirectum de Hic)
hic
+/-Appellatio pronuntiatusque
+/-hic API: /hik/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mū·tō — morphologica: mut-o
Formae aliae
+/-- hice, haece, hoce
- Etiam hicce, haecce, hocce, sed notatio solum hocce suggerit (pro *hod-ce; v. Sihler, 1995, §377.3); propter haec nonnumquam hīc (= hicc) et hōc (= hocc), etc.
Notatio
+/-A radice Protindeuropaea *ǵh-.
Pronomen
+/-hic masc. (haec fem., hoc neut.)
- (Pronomen demonstrativum) quo res praesentes, et quae apud nos sunt, aut de quibus loquimus, aut quae nota sunt, ostendimus.
Declinatio
+/-Pron. demonstrativum singulare | Pron. demonstrativum plurale | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | hic | haec | hoc | nom. | hī | hae | haec |
gen. | huius | huius | huius | gen. | hōrum hōrunc |
hārum hārunc |
hōrum hōrunc |
dat. | huic | huic | huic | dat. | hīs | hīs | hīs |
acc. | hunc | hanc | hoc | acc. | hōs | hās | haec |
abl. | hōc | hāc | hōc | abl. | hīs | hīs | hīs |
Translationes
+/-Quo res praesentes quae apud nos sunt | dilatare ▼ |
---|
Quo res praesentes quae apud nos sunt | collabi ▲ |
---|
|
hīc
+/-Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /hiːk/ (classice) - Syllabificatio phonetica: hīc — morphologica: hic
Formae aliae
+/-Notatio
+/-Locativus casus priscus a hic pronomine; Protindeuropaee *ǵhey-ḱe.
Adverbium
+/-hīc
- In hoc loco.
Translationes
+/-In hoc loco | dilatare ▼ |
---|
In hoc loco | collabi ▲ |
---|
Loci
+/-Carolus Iulius Küchenmeister 1833 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |