Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Notatio

+/-

In + capio.

Verbum transitivum

+/-

incĭp|ĭō, -ere, incēpī, inceptum

  1. Incoho.

Coniugatio

+/-
Radix praesens incĭp-
Praesens indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. incĭpiō incĭpimus I. incĭpior incĭpimur
II. incĭpis incĭpitis II. incĭperis incĭpiminī
III. incĭpit incĭpiunt III. incĭpitur incĭpiuntur
Imperativus
act. incĭpe incĭpite pass. incĭpere incĭpiminī
Imperativus futurus
II. incĭpitō incĭpitōte II. incĭpitor
III. incĭpitō incĭpiuntō III. incĭpitor incĭpiuntor
Praesens subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. incĭpiam incĭpiāmus I. incĭpiar incĭpiāmur
II. incĭpiās incĭpiātis II. incĭpiāris incĭpiāminī
III. incĭpiat incĭpiant III. incĭpiātur incĭpiantur
Imperfectum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. incĭpiēbam incĭpiēbāmus I. incĭpiēbar incĭpiēbāmur
II. incĭpiēbās incĭpiēbātis II. incĭpiēbāris incĭpiēbāminī
III. incĭpiēbat incĭpiēbant III. incĭpiēbātur incĭpiēbantur
Imperfectum subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. incĭperem incĭperēmus I. incĭperer incĭperēmur
II. incĭperēs incĭperētis II. incĭperēris incĭperēminī
III. incĭperet incĭperent III. incĭperētur incĭperentur
Futurum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. incĭpiam incĭpiēmus I. incĭpiar incĭpiēmur
II. incĭpiēs incĭpiētis II. incĭpiēris incĭpiēminī
III. incĭpiet incĭpient III. incĭpiētur incĭpientur
Radix perfecta incēp-
Perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. incēpī incēpimus
II. incēpistī incēpistis
III. incēpit incēpērunt
Perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. incēperim incēperīmus
II. incēperīs incēperītis
III. incēperit incēperint
Plusquam perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. incēperam incēperāmus
II. incēperās incēperātis
III. incēperat incēperant
Plusquam perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. incēpissem incēpissēmus
II. incēpissēs incēpissētis
III. incēpisset incēpissent
Futurum perfectum
act. sing. plur.
I. incēperō incēperimus
II. incēperis incēperitis
III. incēperit incēperint
Infinitivi
act. pass.
praes. incĭpere incĭpī
perf. incēpisse
Participia
praes. incĭpiēns, -entis
perf. inceptus, -a, -um
fut. inceptūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst. incĭpiendum, -ī
adiect. incĭpiendus, -a, -um
supina inceptum, inceptū

Usus

+/-

Translationes

+/-

Anglice

begin en, start en

Francogallice

commencer fr

Germanice

beginnen de, anfangen de