Libra
lībra
+/-Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈliːbra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: Lī·bra — morphologica: Libr-a
Nomen proprium
+/-Lībr|a, -ae fem.
Declinatio
+/-f. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | Lībra | —
|
I |
gen. | Lībrae | —
|
II |
dat. | Lībrae | —
|
III |
acc. | Lībram | —
|
IV |
abl. | Lībrā | —
|
VI |
voc. | Lībra | —
|
V |
Dictiones collatae
+/-Synonyma
Translationes
+/-Sidus, constellatio | dilatare ▼ |
---|
Sidus, constellatio | collabi ▲ |
---|
|
Discretiva
Libra dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
+/-Formae affines
+/-Lībrā
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
Lībrā | casus ablativus singularis | nominis Lībra |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈliːbraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: Lī·brā — morphologica: Libr-a
Loci
+/-Marcus Terentius Varro -47…-45 |
Petronius Arbiter ca. 14-66 | |||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Signa dicuntur eadem et sidera: signa quod aliquid significent, ut libra aequinoctium; sidera, quae quasi insidunt, atque ita significant aliquid in terris perurendo aliudve quare ut: Signum candens in pecore. —De lingua Latina Varronis [1][2]
- In leone cataphagae nascuntur et imperiosi; in virgine mulieres et fugitivi et compediti; in libra laniones et unguentarii et quicunque aliquid expediunt; in scorpione venenarii et percussores; in sagittario strabones, qui holera spectant, lardum tollunt; in capricorno aerumnosi, quibus prae mala sua cornua nascuntur; in aquario copones et cucurbitae; in piscibus obsonatores et rhetores. —Satyricon T. Petronii Arbitri [3][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber septimus, II. p. [14] — libra
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: libra.
- ↑ 3.0 3.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. XXXIX. — libra