Solum Libram Linguae multae
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
libram.

Discretiva

  Libram dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
Lībram casus accusativus singularis substantivi Lībra
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ˈliːbram/(classice)
Syllabificatio phonetica: Lī·bram — morphologica: Libr-am

Loci +/-

Petronius Arbiter ca. 14-66
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

saec. I.

  • Rotundum enim repositorium duodecim habebat signa in orbe disposita, super quae proprium convenientemque materiae structor imposuerat cibum: super arietem cicer arietinum, super taurum bubulae frustum, super geminos testiculos ac rienes, super cancrum coronam, super leonem ficum Africanam, super virginem steriliculam, super libram stateram in cuius altera parte scriblita erat, in altera placenta, super scorpionem pisciculum marinum, super sagittarium oclopetam, super capricornum locustam marinam, super aquarium anserem, super pisces duos mullos. —Satyricon T. Petronii Arbitri [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. XXXV. — libram
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: libram.