Notatio

+/-
Navatlaca Classica: Nāhuatlācah “Navatlacae.”

Nomen proprium

+/-

Nāvatlāc|us, -ī

  1. Homo gentium Americae Centralis, a quibus Mexicani originem trahunt.

Declinatio

+/-
m. sing. plur.
nom. Nāvatlācus Nāvatlācī I
gen. Nāvatlācī Nāvatlācōrum II
dat. Nāvatlācō Nāvatlācīs III
acc. Nāvatlācum Nāvatlācōs IV
abl. Nāvatlācō Nāvatlācīs VI
voc. Nāvatlāce Nāvatlācī V

Dictiones derivatae

+/-

Translationes

+/-

Nomen adiectivum

+/-

Nāvatlāc|us, -a, -um

  1. Qui ad gentes Americanas Centrales, a quibus Mexicani originem trahunt, pertinet.

Declinatio

+/-
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. Nāvatlācus Nāvatlāca Nāvatlācum nom. Nāvatlācī Nāvatlācae Nāvatlāca
gen. Nāvatlācī Nāvatlācae Nāvatlācī gen. Nāvatlācōrum Nāvatlācārum Nāvatlācōrum
dat. Nāvatlācō Nāvatlācae Nāvatlācō dat. Nāvatlācīs Nāvatlācīs Nāvatlācīs
acc. Nāvatlācum Nāvatlācam Nāvatlācum acc. Nāvatlācōs Nāvatlācās Nāvatlāca
abl. Nāvatlācō Nāvatlācā Nāvatlācō abl. Nāvatlācīs Nāvatlācīs Nāvatlācīs
voc. Nāvatlāce Nāvatlāca Nāvatlācum voc. Nāvatlācī Nāvatlācae Nāvatlāca

Loci

+/-

Latinitas nova

+/-

saec. XVII.

1698: MEXICANI, una ex ſeptem Navatlacarum, populi Americæ Septentrionalis cultiſſimi, gentibus, à duce ſuo Mexio dictiLexicon Universale Iohannis Iacobi Hofmanni [1]