Quantum redactiones paginae "assumentum" differant
Content deleted Content added
pagina nova |
(eadem)
|
Redactio novissime (die 4 Octobris 2021, hora 11:52) facta
Latine +/-
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /as.suːˈmen.tum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: as·sū·men·tum — morphologica: assu-ment-um
Formae aliae +/-
Notatio +/-
Nomen substantivum +/-
assūment|um, -ī neut. [1][2][3][4]
- Id quod assuitur [1], additamentum sive pars assuenda.
Declinatio +/-
n. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | assūmentum | assūmenta | I |
gen. | assūmentī | assūmentōrum | II |
dat. | assūmentō | assūmentīs | III |
acc. | assūmentum | assūmenta | IV |
abl. | assūmentō | assūmentīs | VI |
voc. | assūmentum | assūmenta | V |
Translationes +/-
Discretiva
assumentum dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
assūmentum +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
assūmentum | casus accusativus singularis | substantivi assūmentum |
assūmentum | casus vocativus singularis | substantivi assūmentum |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /as.suːˈmen.tum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: as·sū·men·tum — morphologica: assu-ment-um
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 360 — “ASSŪMENTUM vel adsumentum, i, n. 2. (assuo)”
- ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 213 — “assūmentum (ads.), i, n. [assuo]”
- ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — assūmentum (adsūmentum), ī, n. (assuo) (tom. 1, p. 652)
- ↑ 4.0 4.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — assumentum