Discretiva

  assumentis dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

assūmentis +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
assūmentis casus genitivus singularis participii assūmēns
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /as.suːˈmentis/(classice)
Syllabificatio phonetica: as·sū·men·tis — morphologica: as-sum-ent-is

assūmentīs +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
assūmentīs casus accusativus pluralis · genus masculinum participii assūmēns
assūmentīs casus accusativus pluralis · genus femininum participii assūmēns
assūmentīs casus dativus pluralis substantivi assūmentum
assūmentīs casus ablativus pluralis substantivi assūmentum
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /as.suːˈmentiːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: as·sū·men·tīs — morphologica: as-sum-ent-is

Usus +/-

Latinitas postclassica

saec. IV. - saec. V.

  • Haec autem praecipiens, non eas iubet squalere sordibus, et horrentibus pannorum assumentis tegi, sed immoderato cultui, et nimis exquisito interdicit ornatui, simplicemque commendat ornatum atque habitum. —Epistolae Hieronymi Stridonensis. (340-420). Epistola CXLVIII. Ad Celantiam matronam, 27.