Discretiva

  disturbare dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

disturbāre +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbāre secunda singularis praesens passiva imperativus disturbō
disturbāre
praesens activa infinitivus disturbō

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /disturˈbaːre/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·re — morphologica: dis-turb-are

Dacoromane +/-

disturbare +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbare
praesens activa infinitivus disturba substantiv.
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /disturˈbare/
Syllabificatio phonetica: dis·tur·ba·re — morphologica: dis-turb-are