Uigurus
|
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Formae aliae
+/-- Vihur (indecl.)
Nomen proprium
+/-Uigur|us, -a, -um
- (masc.plur.) Quaedam gens Altaica Asiae.
- De hac gente.
- (subst.; comm.) Homo Uigurus.
Declinatio
+/-| singularis | pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | Uigurus | Uigura | Uigurum | nom. | Uigurī | Uigurae | Uigura |
| gen. | Uigurī | Uigurae | Uigurī | gen. | Uigurōrum | Uigurārum | Uigurōrum |
| dat. | Uigurō | Uigurae | Uigurō | dat. | Uigurīs | Uigurīs | Uigurīs |
| acc. | Uigurum | Uiguram | Uigurum | acc. | Uigurōs | Uigurās | Uigura |
| abl. | Uigurō | Uigurā | Uigurō | abl. | Uigurīs | Uigurīs | Uigurīs |
| voc. | Uigure | Uigura | Uigurum | voc. | Uigurī | Uigurae | Uigura |
Dictiones collatae
+/-Nomina alia
- Huyri, (-orum, masc.)
Translationes
+/-- (gens) ウイグル族 (Uiguru-zoku)
Loci
+/-Latinitas media
+/-
- 1247: Post hec Cingis collecto excercitu processit uersus terram que dicitur Vihur. —Hystoria Tartarorum C. de Bridia