Discretiva

  absolutiorem dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
absolūtiōrem casus accusativus singularis · genus masculinum adiectivi absolūtior (absolūtus comparativus)
absolūtiōrem casus accusativus singularis · genus femininum adiectivi absolūtior (absolūtus comparativus)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /absoluːtiˈoːrem/(classice)
Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·ti·ō·rem — morphologica: ab-solut-ior-em

Loci

+/-
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas nova

+/-

saec. XVI.

  • Iuxta absolutiorem tertii contemplationem experimur, ut particularia omnia ad certas species, omnes subinde species ad subalternata genera, quae tandem ad unum communissimum generalissimumque esse, ens, idque ad absolutissimam entitatem, veritatem, monadem ascendit. —De triplici minimo et mensura Iordani Bruni [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De triplici minimo et mensura. (Universitas Turicensis): Liber p6. Cap. I. [30] — absolutiorem
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: absolutiorem.