absolutiorem
Discretiva
absolutiorem dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
absolūtiōrem | casus accusativus singularis · genus masculinum | adiectivi absolūtior (absolūtus comparativus) |
absolūtiōrem | casus accusativus singularis · genus femininum | adiectivi absolūtior (absolūtus comparativus) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /absoluːtiˈoːrem/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·ti·ō·rem — morphologica: ab-solut-ior-em
Loci
+/-Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas nova
+/-
- Iuxta absolutiorem tertii contemplationem experimur, ut particularia omnia ad certas species, omnes subinde species ad subalternata genera, quae tandem ad unum communissimum generalissimumque esse, ens, idque ad absolutissimam entitatem, veritatem, monadem ascendit. —De triplici minimo et mensura Iordani Bruni [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De triplici minimo et mensura. (Universitas Turicensis): Liber p6. Cap. I. [30] — absolutiorem
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: absolutiorem.