Discretiva

  absolvendi dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
absolvendī
activa gerundium­ genitivo absolvō (absolvere)
Forma Modus flexurae originis
absolvendī casus genitivus singularis · genus masculinum gerundivi absolvendus
absolvendī casus genitivus singularis · genus neutrum gerundivi absolvendus
absolvendī casus nominativus pluralis · genus masculinum gerundivi absolvendus
absolvendī casus vocativus pluralis · genus masculinum gerundivi absolvendus

Appellatio +/-

 API: /absolˈwendiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ab·sol·ven·dī — morphologica: ab-solv-end-i

Loci +/-

Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica +/-

saec. IV.

  • Eloquium noli quaerere: multum enim de rebus laboravimus, et de celeritate absolvendi tam necessarii quotidianae vitae operis; unde aut tenuis, aut prope nulla fuit nobis cura verborum. —De mendacio Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De mendacio (Universitas Turicensis). Caput primum, p. 1. — absolvendi
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: absolvendi.