absolvendus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /absolˈwendus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ab·sol·ven·dus — morphologica: ab-solv-end-us

Notatio

← Latine: absolvō (absolvere)

Gerundivum

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
absolvendus	—	—	passiva	gerundivum­	nominativo	absolvō (absolvere)

Loci

Aulus Gellius ca. 130-180

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 170-177 p.C.n.)

• Tunc ibi amici mei, quos rogaveram in consilium, viri exercitati atque in patrociniis et in operis fori celebres semperque se circumundique distrahentibus causis festinantes, non sedendum diutius ac nihil esse dubium dicebant quin absolvendus foret, quem accepisse pecuniam nulla probatione sollemni docebatur. —Noctes Atticae A. Gellii

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Unius iudicis aut paucorum voce testium damnatus, populi vocibus, aut tacito iudicio, quodque est melius, conscientia ipsa, quodque est optimum, divina sententia absolvendus, si quidem ad tribunal eternum iudicis iusti provocatio salva est. Solet is perperam iudicata rescindere. —De remediis utriusque fortune Petrarcae
• Quod, cum omnibus providendum sit, tibi aliquanto diligentius, cui tantus de te loquentium populus absolvendus est; magnus enim labor est magne custodia fame. —Secretum Petrarcae