Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /akˈkuːraːns/(classice)
Syllabificatio phonetica: ac·cū·rāns — morphologica: ac-cur-ans

Notatio

+/-
← Latineaccūrō (accūrāre)

Participium

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
accūrāns
praesens activa participium accūrō (accūrāre)

Declinatio

+/-
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. accūrāns accūrāns accūrāns nom. accūrantēs accūrantēs accūrantia
gen. accūrantis accūrantis accūrantis gen. accūrantium accūrantium accūrantium
dat. accūrantī accūrantī accūrantī dat. accūrantibus accūrantibus accūrantibus
acc. accūrantem accūrantem accūrāns acc. accūrantēs
accūrantīs
accūrantēs
accūrantīs
accūrantia
abl. accūrante
accūrantī
accūrante
accūrantī
accūrante
accūrantī
abl. accūrantibus accūrantibus accūrantibus
voc. accūrāns accūrāns accūrāns voc. accūrantēs accūrantēs accūrantia

Translationes

+/-
Participiumdilatare ▼
Participiumcollabi ▲

Usus

+/-

Latinitas postclassica

saec. V.  (ca. 400 p.C.n.)

  • In balneis semper cum mulieribus fuit, ita ut eas ipse psilothro curaret, ipse quoque barbam psilothro accurans, quodque pudendum dictu sit, eodem quo mulieres accurabantur et eadem hora; rasit et virilia subactoribus suis ad novaclum manu sua, quo postea barbam fecit. —Historia Augusta: Antoninus Heliogabalus Aeli Lampridii Cap. 31, publ. digilibLT.