accuro

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /akˈkuːroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ac·cū·rō — morphologica: ac-cur-o

Notatio

← ad + cūrō.

Verbum transitivum

accūr|ō, -āre, -āvi, -ātum

1. √ Diligenter curare.
2. Praebere prandium alicui.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
accūr-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	accūrō	accūrem		accūrābam	accūrārem	accūrābō
II. sing.	accūrās	accūrēs	accūrā!	accūrābās	accūrārēs	accūrābis	accūrātō!
III. sing.	accūrat	accūret		accūrābat	accūrāret	accūrābit	accūrātō!
I. plur.	accūrāmus	accūrēmus		accūrābāmus	accūrārēmus	accūrābimus
II. plur.	accūrātis	accūrētis	accūrāte!	accūrābātis	accūrārētis	accūrābitis	accūrātōte!
III. plur.	accūrant	accūrent		accūrābant	accūrārent	accūrābunt	accūrantō!
Thema	Vox passiva
accūr-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	accūror	accūrer		accūrābar	accūrārer	accūrābor
II. sing.	accūrāris	accūrēris	accūrāre!	accūrābāris	accūrārēris	accūrāberis	accūrātor!
III. sing.	accūrātur	accūrētur		accūrābātur	accūrārētur	accūrābitur	accūrātor!
I. plur.	accūrāmur	accūrēmur		accūrābāmur	accūrārēmur	accūrābimur
II. plur.	accūrāminī	accūrēminī	accūrāminī!	accūrābāminī	accūrārēminī	accūrābiminī	—
III. plur.	accūrantur	accūrentur		accūrābantur	accūrārentur	accūrābuntur	accūrantor!

Thema	Vox activa
accūrāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	accūrāvī	accūrāverim	accūrāveram	accūrāvissem	accūrāverō
II. sing.	accūrāvistī	accūrāveris	accūrāverās	accūrāvissēs	accūrāveris
III. sing.	accūrāvit	accūrāverit	accūrāverat	accūrāvisset	accūrāverit
I. plur.	accūrāvimus	accūrāverimus	accūrāverāmus	accūrāvissēmus	accūrāverimus
II. plur.	accūrāvistis	accūrāveritis	accūrāverātis	accūrāvissētis	accūrāveritis
III. plur.	accūrāvērunt	accūrāverint	accūrāverant	accūrāvissent	accūrāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	accūrāre	accūrāvisse	accūrātūrum, -am, -um esse	accūrāns		accūrātūrus, -a, -um­
Vox passiva	accūrārī	accūrātum, -am, -um esse	accūrātum īrī		accūrātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
accūrandī		accūrandus, -a, -um			accūrātum	accūrātū

Dictiones collatae

• cūrō, cūrāre

Composita

• concūrō, concūrāre
• obscūrō, obscūrāre
• percūrō, percūrāre
• praecūrō, praecūrāre
• prōcūrō, prōcūrāre
• recūrō, recūrāre

Dictiones derivatae

• accūrātē, accūrātim (adverbia)
• accūrātiō
• accūrātus

Translationes

Diligenter curare

• Anglice: be careful (en), do with care (en)

• Germanice: sorgfältig betreiben (de)

Praebere prandium alicui

• Anglice: entertain (en) with food or drink

• Germanice: gut bewirten (de)