Discretiva

  adferas dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
adferās secunda singularis praesens activa coniunctivus adferō (adferre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈadferaːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ad·fe·rās — morphologica: ad-fer-as

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • De Publio quae ad me scribis sane mihi iucunda sunt, eaque etiam velim omnibus vestigiis indagata ad me adferas cum venies, et interea scribas si quid intelleges aut suspicabere, et maxime de legatione quid sit acturus. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber secundus. Ep. 7 [2] — adferas
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: adferas.