adfero
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /ˈadferoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: af·fe·rō — morphologica: ad-fer-o
Formae aliae
+/-Notatio
+/-Verbum transitivum
+/-adfĕr|ō, -re, adtŭlī, adlātum
- Ferre rem ad locum.
Coniugatio
+/-Verbum finitum
| Thema | Vox activa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| adtul- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
| Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
| I. sing. | adtulī | adtulerim | adtuleram | adtulissem | adtulerō |
| II. sing. | adtulistī | adtuleris | adtulerās | adtulissēs | adtuleris |
| III. sing. | adtulit | adtulerit | adtulerat | adtulisset | adtulerit |
| I. plur. | adtulimus | adtulerimus | adtulerāmus | adtulissēmus | adtulerimus |
| II. plur. | adtulistis | adtuleritis | adtulerātis | adtulissētis | adtuleritis |
| III. plur. | adtulērunt | adtulerint | adtulerant | adtulissent | adtulerint |
Verbum infinitum
| Modus | infinitivus | participium | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
| Vox activa |
adferre | adtulisse | adlātūrum, -am, -um esse |
adferēns | adlātūrus, -a, -um | |
| Vox passiva |
adferrī | adlātum, -am, -um esse |
adlātum īrī | adlātus, -a, -um |
||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
| adferendī | adferendus, -a, -um | adlātum | adlātū | |||
Dictiones collatae
+/-Synonyma
Composita
- anteferō, anteferre, antetulī, antelātum
- auferō, auferre, abstulī, ablātum
- cōnferō, cōnferre, contulī, collātum; conlātum
- circumferō, circumferre, circumtulī, circumlātum
- dēferō, dēferre, dētulī, dēlātum
- differō, differre, distulī, dīlātum
- efferō, efferre, extulī, ēlātum
- īnferō, īnferre, intulī, illātum
- intrōferō, intrōferre, intrōtulī, intrōlātum
- offerō, offerre, obtulī, oblātum
- perferō, perferre, pertulī, perlātum
- postferō, postferre
- praeferō, praeferre, praetulī, praelātum
- prōferō, prōferre, prōtulī, prōlātum
- referō, referre, rettulī, relātum
- sufferō, sufferre
- trānsferō, trānsferre, trānstulī, trānslātum; trāferō, trālātum
Dictiones derivatae
+/-Translationes
+/-| Ferre rem ad locum | dilatare ▼ |
|---|
| Ferre rem ad locum | collabi ▲ |
|---|
Loci
+/-| M. Tullius Cicero -106…-43 | Vitruvius ca. -30/-22 | Titus Livius -58/+17 | ||||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | class. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Vix enim spero mihi hunc veniam daturum, etsi multa adfero iusta ad impetrandum. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]
- Novitas populum cum avertisset, conspexit eum Alexander. admirans ei iussit locum dari, ut accederet, interrogavitque, quis esset. at ille: ‘Dinocrates’, inquit, ‘architectus Macedo, qui ad te cogitationes et formas adfero dignas tuae claritati. namque Athon montem formavi in statuae virilis figuram, cuius manu laeva designavi civitatis amplissimae moenia, dextera pateram, quae exciperet omnium fluminum, quae sunt in eo monte, aquam, ut inde in mare profunderetur’. —De architectura Vitruvii [3][2]
- Postquam nec ab Romanis vobis ulla est spes nec vestra vos iam aut arma aut moenia satis defendunt, pacem adfero ad vos magis necessariam quam aequam. —Ab urbe condita Titi Livii [4][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber nonus. Ep. 15 [3] — adfero
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: adfero.
- ↑ 3.0 3.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber secundus, praefatio. [2] — adfero
- ↑ 4.0 4.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXI, caput 13, [4] — adfero