Victionarium

effero

Latine

+/-

efferō (efferre)

+/-

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈef.feroː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ef·fe·rō — morphologica: ef-fer-o

Formae aliae

+/-

Notatio

+/-
← Latine: ex + ferō

Verbum transitivum

+/-

effĕr|ō, -re, extŭlī, ēlātum

  1. √ Vehere vel portare rem ex aliquo loco, extra ferre [1]

Coniugatio

+/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
effer- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. efferō efferam   efferēbam efferrem efferam  
II. sing. effers efferās effer! efferēbās efferrēs efferēs effertō!
III. sing. effert efferat   efferēbat efferret efferet effertō!
I. plur. efferimus efferāmus   efferēbāmus efferrēmus efferēmus  
II. plur. effertis efferātis efferte! efferēbātis efferrētis efferētis effertōte!
III. plur. efferunt efferant   efferēbant efferrent efferent efferuntō!
Thema Vox passiva
effer- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. efferor efferar   efferēbar efferrer efferar  
II. sing. efferris efferāris — efferēbāris efferrēris efferēris —
III. sing. effertur efferātur   efferēbātur efferrētur efferētur —
I. plur. efferimur efferāmur   efferēbāmur efferrēmur efferēmur  
II. plur. efferiminī efferāminī — efferēbāminī efferrēminī efferēminī —
III. plur. efferuntur efferantur   efferēbantur efferrentur efferentur —
Thema Vox activa
extul- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. extulī extulerim extuleram extulissem extulerō
II. sing. extulistī extuleris extulerās extulissēs extuleris
III. sing. extulit extulerit extulerat extulisset extulerit
I. plur. extulimus extulerimus extulerāmus extulissēmus extulerimus
II. plur. extulistis extuleritis extulerātis extulissētis extuleritis
III. plur. extulērunt extulerint extulerant extulissent extulerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		efferre extulisse ēlātūrum,
-am, -um esse 		efferēns   ēlātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		efferrī ēlātum,
-am, -um esse 		ēlātum īrī   ēlātus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
efferendī efferendus, -a, -um ēlātum ēlātū

Dictiones collatae

+/-

Synonyma

Composita

Dictiones derivatae

+/-

Translationes

+/-
Vehere vel portare rem ex aliquo locodilatare ▼
Vehere vel portare rem ex aliquo lococollabi ▲

Loci

+/-
C. Nepos -100/-25Lucius Annaeus Seneca -3/+65
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

class.

  • Quid hoc est, inquam, aliud nisi inritare cupiditates hominum per se incitatas? Quid sibi vult ista pecuniae pompa? Ad discendam avaritiam convenimus? At mehercules minus cupiditatis istinc effero quam adtuleram. Contempsi divitias, non quia supervacuae, sed quia pusillae sunt. vidistine, quam intra paucas horas ille ordo quamvis lentus dispositusque transierit? —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [2][3]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 230 — “EFFĔRO vel ecfero, effers, extŭli, ēlātum, efferre, a. anom. (ex et fero, tuli)”
  2. ↑ 2.0 2.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 19. 110, versus 15 — effero
  3. ↑ 3.0 3.1 Vicicitatio: effero.
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=effero&oldid=213741"