annus

Latine

Appellatio

API: /ˈannus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: an·nus — morphologica: ann-us

Notatio

← Protindeuropaee *at-no- “circuitus.”

Nomen substantivum

ann|us, -i masc.

1. Tempus a bruma ad brumam dum sol redit.

   Circuitus; praesertim, telluris circum solem, spatium CCCLXV dierum.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	annus	annī	I
gen.	annī	annōrum	II
dat.	annō	annīs	III
acc.	annum	annōs	IV
abl.	annō	annīs	VI
voc.	anne	annī	V

Dictiones collatae

• brūma

Collocationes

• annus solaris
• ad annos
• exeunte anno
• ineunte anno
• postero anno
• superiore anno
• principio anni

Dictiones derivatae

• annālēs, annālium (plur.)
• annālis, annāle
• annārius
• annata
• anniculus
• annifer
• anniversāria (plur.)
• anniversārius, anniversāriē
• annō, annāre
• annōna
• annōsitās
• annōsus
• annōtinus
• annua (plur.)
• annuālis, annuāle
• annuātim
• annuus

Translationes

Tempus a bruma ad brumam dum sol redit

• Anglice: year (en)
• Aromanice: an (roa-rup) m
• Bohemice: rok (cs) m
• Dacoromane: an (ro) m
• Esperantice: jaro (eo)
• Francogallice: an (fr) m, année (fr) f
• Germanice: Jahr (de) n

• Hispanice: año (es) m
• Islandice: ár (is) n
• Italice: anno (it) m
• Kyrgesse: жыл (ky) ‎(cıl)
• Ruthenice: год (ru) m ‎(god)
• Slovene: leto (sl) n
• Suecice: år (sv) n

Loci

C. Nepos

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class.

• Cum hoc ipsum vere gloriantem audierim in funerem matris suae, quam extulit annorum nonaginta, cum esset septem et sexaginta, se numquam cum matre in gratiam redisse,... Cornelius Nepos, XXV, Atticus.