Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈreferoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: re·fe·rō — morphologica: re-fer-o

Notatio

+/-
Latine: re- + ferō

Verbum transitivum

+/-

refĕr|ō, -re, retŭlī vel rettŭlī, relātum

  1. Vehere vel portare rem rursum
  2. √ De rebus vel eventibus dicere, res describere.

Coniugatio

+/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
refer- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. referō referam   referēbam referrem referam  
II. sing. refers referās refer! referēbās referrēs referēs refertō!
III. sing. refert referat   referēbat referret referet refertō!
I. plur. referimus referāmus   referēbāmus referrēmus referēmus  
II. plur. refertis referātis referte! referēbātis referrētis referētis refertōte!
III. plur. referunt referant   referēbant referrent referent referuntō!
Thema Vox passiva
refer- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. referor referar   referēbar referrer referar  
II. sing. referris referāris referēbāris referrēris referēris
III. sing. refertur referātur   referēbātur referrētur referētur
I. plur. referimur referāmur   referēbāmur referrēmur referēmur  
II. plur. referiminī referāminī referēbāminī referrēminī referēminī
III. plur. referuntur referantur   referēbantur referrentur referentur
Thema Vox activa
rettul- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. rettulī rettulerim rettuleram rettulissem rettulerō
II. sing. rettulistī rettuleris rettulerās rettulissēs rettuleris
III. sing. rettulit rettulerit rettulerat rettulisset rettulerit
I. plur. rettulimus rettulerimus rettulerāmus rettulissēmus rettulerimus
II. plur. rettulistis rettuleritis rettulerātis rettulissētis rettuleritis
III. plur. rettulērunt
rettulēre
rettulerint rettulerant rettulissent rettulerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
referre rettulisse relātūrum,
-am, -um esse
referēns   relātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
referrī relātum,
-am, -um esse
relātum īrī   relātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
referendī referendus, -a, -um relātum relātū

Dictiones collatae

+/-

Composita

Dictiones derivatae

+/-

Translationes

+/-
Vehere vel portare rem rursumdilatare ▼
Vehere vel portare rem rursumcollabi ▲
De rebus vel eventibus dicere, res describeredilatare ▼
De rebus vel eventibus dicere, res describerecollabi ▲

Loci

+/-
Gaius Valerius Catullus
-87…-54
Apuleius
ca. 125-170
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Pisonis comites, cohors inanis
aptis sarcinulis et expeditis,
Verani optime tuque mi Fabulle,
quid rerum geritis? satisne cum isto
vappa frigoraque et famem tulistis?
ecquidnam in tabulis patet lucelli
expensum, ut mihi, qui meum secutus
praetorem refero datum lucello? —Carmina Catulli [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Nam, ut scis optime, secundum quaestum Macedoniam profectus, dum mense decimo ibidem attentus nummatior revortor, modico prius quam Larissam accederem, per transitum spectaculum obiturus in quadam avia et lacunosa convalli a vastissimis latronibus obsessus atque omnibus privatus tandem evado, et utpote ultime adfectus ad quandam cauponam Meroen, anum sed admodum scitulam, devorto, eique causas et peregrinationis diuturnae et domuitionis anxiae et spoliationis [diuturnae et dum] miserae refero; quae me nimis quam humane tractare adorta cenae gratae atque gratuitae ac mox urigine percita cubili suo adplicat. —Metamorphoseon libri XI Apulei [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 28. ad Veranium et Fabullum, versus 8 — refero (Bibliotheca Augustana)
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: refero.
  3. 3.0 3.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber I. Capitulum VII. Versus 7 — refero