praefero

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈprae̯.fe.roː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prae·fe·rō — morphologica: prae-fer-o

Notatio

← Latine: prae + ferō (ferre)

Verbum temporale

praefĕr|ō, -re, praetŭlī, praelātum

1. √ aliquid plus amare quam aliud

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
praefer-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	praeferō	praeferam		praeferēbam	praeferrem	praeferam
II. sing.	praefers	praeferās	praefer!	praeferēbās	praeferrēs	praeferēs	praefertō!
III. sing.	praefert	praeferat		praeferēbat	praeferret	praeferet	praefertō!
I. plur.	praeferimus	praeferāmus		praeferēbāmus	praeferrēmus	praeferēmus
II. plur.	praefertis	praeferātis	praeferte!	praeferēbātis	praeferrētis	praeferētis	praefertōte!
III. plur.	praeferunt	praeferant		praeferēbant	praeferrent	praeferent	praeferuntō!
Thema	Vox passiva
praefer-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	praeferor	praeferar		praeferēbar	praeferrer	praeferar
II. sing.	praeferris	praeferāris	—	praeferēbāris	praeferrēris	praeferēris	—
III. sing.	praefertur	praeferātur		praeferēbātur	praeferrētur	praeferētur	—
I. plur.	praeferimur	praeferāmur		praeferēbāmur	praeferrēmur	praeferēmur
II. plur.	praeferiminī	praeferāminī	—	praeferēbāminī	praeferrēminī	praeferēminī	—
III. plur.	praeferuntur	praeferantur		praeferēbantur	praeferrentur	praeferentur	—

Thema	Vox activa
praetul-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	praetulī	praetulerim	praetuleram	praetulissem	praetulerō
II. sing.	praetulistī	praetuleris	praetulerās	praetulissēs	praetuleris
III. sing.	praetulit	praetulerit	praetulerat	praetulisset	praetulerit
I. plur.	praetulimus	praetulerimus	praetulerāmus	praetulissēmus	praetulerimus
II. plur.	praetulistis	praetuleritis	praetulerātis	praetulissētis	praetuleritis
III. plur.	praetulērunt	praetulerint	praetulerant	praetulissent	praetulerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	praeferre	praetulisse	praelātūrum, -am, -um esse	praeferēns		praelātūrus, -a, -um­
Vox passiva	praeferrī	praelātum, -am, -um esse	praelātum īrī		praelātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
praeferendī		praeferendus, -a, -um			praelātum	praelātū

Dictiones collatae

• ferō, ferre, tulī, lātum

Composita

• afferō, afferre, attulī, allātum; adferō, adferre, adtulī, adlātum
• anteferō, anteferre, antetulī, antelātum
• auferō, auferre, abstulī, ablātum
• circumferō, circumferre, circumtulī, circumlātum
• cōnferō, cōnferre, contulī, collātum; conlātum
• dēferō, dēferre, dētulī, dēlātum
• differō, differre, distulī, dīlātum
• efferō, efferre, extulī, ēlātum
• īnferō, īnferre, intulī, illātum
• intrōferō, intrōferre, intrōtulī, intrōlātum
• offerō, offerre, obtulī, oblātum
• perferō, perferre, pertulī, perlātum
• postferō, postferre, postlātum
• prōferō, prōferre, prōtulī, prōlātum
• referō, referre, rettulī, relātum
• sufferō, sufferre, sustulī, sublātum
• trānsferō, trānsferre, trānstulī, trānslātum; trāferō, trālātum

Dictiones derivatae

• praefericulum
• praelātiō
• praelātīvus
• praelātor
• praelātus

Translationes

Aliquid plus amare quam aliud	dilatare ▼

Aliquid plus amare quam aliud	collabi ▲

Anglice: prefer (en), favor (en), like better (en) Germanice: vorziehen (de), bevorzugen (de), lieber wollen (de)