Discretiva

  elatum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
ēlātum
supinum­ accusativo efferō (efferre)
Forma Modus flexurae originis
ēlātum casus accusativus singularis · genus masculinum participii ēlātus
ēlātum casus nominativus singularis · genus neutrum participii ēlātus
ēlātum casus accusativus singularis · genus neutrum participii ēlātus
ēlātum casus vocativus singularis · genus neutrum participii ēlātus
ēlātum casus accusativus singularis substantivi ēlātus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /eːˈlaːtum/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·lā·tum — morphologica: e-lat-um

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
Marcus Terentius Varro
-47…-45
Titus Livius -58/+17Velleius Paterculus
ca. -20/+35
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
Quintus Curtius Rufus ca. 50C. Plinius Secundus 23-79M. Fabius Quintilianus ca. 35-100 Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class.class.class.class. IIII II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Quid deinde? furcifer quo progreditur? Ait hac laetitia Deiotarum elatum vino se obruisse in convivioque nudum saltavisse. Quae crux huic fugitivo potest satis supplici adferre? Deiotarum saltantem quisquam aut ebrium vidit umquam? Omnes sunt in illo rege virtutes, quod te, Caesar, ignorare non arbitror, sed praecipue singularis et admiranda frugalitas: etsi hoc verbo scio laudari reges non solere. —Pro rege Deiotaro ad C. Caesarem oratio Ciceronis [1]

class.

  • Indidem omen, ornamentum; alterum quod ex ore primum elatum est, osmen dictum; alterum nunc cum propositione dicitur vulgo ornamentum, quod sicut olim, ornamentum scaenici plerique dicunt. —De lingua Latina Varronis [2][3]

class.

  • Carthaginiensium duces primo ex industria famam captae Carthaginis conpresserunt; deinde, ut clarior res erat quam ut tegi ac dissimulari posset, elevabant verbis: necopinato adventu ac prope furto unius diei urbem unam Hispaniae interceptam, cuius rei tam parvae praemio elatum insolentem iuvenem inmodico gaudio speciem magnae victoriae imposuisse; at ubi adpropinquare tres duces, tres victores hostium exercitus audisset, occursuram ei extemplo domesticorum funerum memoriam. —Ab urbe condita Titi Livii [4]

class.

  • De tanti viri morte nulla habita est quaestio eiusque corpus velato capite elatum est, cuius opera super totum terrarum orbem Roma extulerat caput. —Historiae Romanae Vellei [5][3]

saec. I.

  • Nam nisi piscis domini cibariis saginatur, cum ad piscatorium forum perlatus est, macies indicat eum non esse libero mari captum, sed de custodia elatum, propter quod plurimum pretio detrahitur. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [6][3]

saec. I.

  • Varro quoque auctor est XX viro se agros dividente Capuae quendam, qui efferretur foro, domum remeasse pedibus. hoc idem Aquini accidisse. Romae quoque Corfidium, materterae suae maritum, funere locato revixisse et locatorem funeris ab eo elatum. —Naturalis historia Plinii [7][3]

saec. I.

  • Habet amatores nec immerito Cremuti libertas, quanquam circumcisis quae dixisse ei nocuerat. Sed elatum abunde spiritum et audaces sententias deprehendas etiam in his quae manent. Sunt et alii scriptores boni, sed nos genera degustamus, non bibliothecas excutimus. —Institutio oratoria Quintiliani [8]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Tangit et modestos animos indignitas; igitur Aridices, unus ex philosophis, non passus has ineptias: ‘Quin tu’ inquit, ‘”nobis” edissere «cur de albis ac de nigris» flagris uniformes “macule” resultant’. Satis mordaciter preterite servitutis elatum presentibus admonuit. —Rerum memorandarum libri Petrarcae [9]

Fontes

  1. Marcus Tullius Cicero - Pro rege Deiotaro ad C. Caesarem oratio. (The Latin Library): 9 [26] — elatum
  2. 2.0 2.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber sextus, VII. p. 76 — elatum
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Vicicitatio: elatum.
  4. Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXVI, caput 51, [12] — elatus
  5. 5.0 5.1 Velleius Paterculus, Historiarum ad M. Vinicium consulem libri duo (ed. J. Hellegouarc'h, Paris 1982). Liber II. Caput IV. p. 6 — elatum
  6. 6.0 6.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber octavus. Caput XVII. [15]  — elatum
  7. 7.0 7.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 53, [176] — elatum
  8. Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber decimus, I. [104] — elatum
  9. Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Rerum memorandarum libri. (Universitas Turicensis): Liber II. 78: [2] — elatum