Discretiva

  ferre dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ferre secunda singularis praesens passiva imperativus ferō
ferre
praesens activa infinitivus ferō

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈferre/(classice)
Syllabificatio phonetica: fer·re — morphologica: fer-re

Loci

+/-

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Mali etiam morbi testimonium est vehementer et crebro spirare, a sexto die coepisse inhorrescere, pus expuere, vix excreare, dolorem habere continuum, difficulter morbum ferre, iactare bracchia et crura, sine voluntate lacrimare; —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, IV. [[3] ] — ferre
  2. Vicicitatio: ferre.