Discretiva

  rettuli dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
rettulī prima singularis perfectum activa indicativus referō (referre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈrettuliː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ret·tu·lī — morphologica: ret-tul-i

Formae aliae +/-

Loci +/-

Aulus Cornelius Celsus 30
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

class.

  • In his casibus intendi nervi rationibus isdem, quas in femore rettuli, possunt. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, XXI. [[2] ] — rettuli
  2. Vicicitatio: rettuli.