Victionarium

dilatio

Latine +/-

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /diːˈlaːtioː/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·lā·ti·ō — morphologica: di-lat-io

Notatio +/-

← Latine: differō (differre)

Nomen substantivum +/-

dīlātĭ|ō, -ōnis fem. [1][2][3][4][5]

  1. Temporis prorogatio, sive extensio

Declinatio +/-

f. sing. plur.
nom. dīlātiō dīlātiōnēs I
gen. dīlātiōnis dīlātiōnum II
dat. dīlātiōnī dīlātiōnibus III
acc. dīlātiōnem dīlātiōnēs IV
abl. dīlātiōne dīlātiōnibus VI
voc. dīlātiō dīlātiōnēs V

Dictiones collatae +/-

Translationes +/-

Temporis prorogatio, sive extensiodilatare ▼
Temporis prorogatio, sive extensiocollabi ▲

Fontes

  1. ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 132 — “DĪLĀTĬO, ōnis, f. 3.”
  2. ↑ Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 828 — “dīlātĭo, ōnis, f. [differo, no B, 3]”
  3. ↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — dīlātio, ōnis, f. (differo) (tom. 1, p. 2164)
  4. ↑ Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — dilatio
  5. ↑ Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — dilatio
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=dilatio&oldid=205734"